Η τελειότητα της χριστιανικής ζωής μένει άφταστη. Χριστιανικά μόνο να πεθάνει κανείς μπορεί. Όσο ο άνθρωπος ζει στον κόσμο αυτό "σάρκα φορών" , βρίσκεται πάντα πίσω από ένα κάλυμμα, κι αυτό τον εμποδίζει να μένει τελείως και αδιαλείπτως κοντά στο Θεό, τον Οποίο ποθεί η ψυχή. Όσο παραμένει δέσμιος αυτής της σάρκας, ο άνθρωπος δεν μπορεί να φτάσει το απόλυτο, αλλά πάντα μετέχει στη σχετικότητα της γήινης "μορφής υπάρξεως"΄ γι αυτό κάθε του ενέργεια έχει αναπόφευκτα σχετικό χαρακτήρα και δεν κατορθώνει να φτάσει στην τελειότητα αλλιώς παρά μέσα από το μεγάλο μυστήριο του θανάτου΄ αυτό το τελευταίο θα βάλει τη σφραγίδα της αιώνιας δικαιοσύνης σ όλη τη βιοτική οδό που διανύθηκε ή θ αποκαλύψει, αντιθέτως, την αδικία της. Ο θάνατος σαν αποσύνθεση της οργανικής ζωής του σώματος είναι όμοιος για όλους τους ανθρώπους, αλλά σαν πνευματικό γεγονός αποκτά ιδιαίτερο νόημα και σημασία για κάθε πρόσωπο.
Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, σελ.275. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου