Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Δια Χριστόν σαλότητα σήμερα

  Ερώτηση: Αναφέρατε τις δυσκολίες που συναντάμε στην πορεία μας για την ανακάλυψη της καρδιάς: ότι είμαστε αδύναμοι κι στο σώμα και στον νου. Σημειώσατε επίσης ότι η υπερηφάνεια είναι κάτι που προκαλεί δυσκολία στην κοινωνία που ζούμε. Σε άλλη ομιλία αναφέρατε πόσο ωφέλιμο είναι να απομακρυνθούμε από αυτή την αντίληψη της ζωής, προκειμένου να βρούμε την καρδιά μας. Μπορείτε να μας εξηγήσετε το φαινόμενο της "δια Χριστόν σαλότητας" και να μας βοηθήσετε να κατανοήσουμε πως να συναναστρεφόμαστε με τον κόσμο που μας περιβάλλει και στον οποίο είμαστε βυθισμένοι, ώστε να βοηθηθούμε στην πορεία μας για την εύρεση της καρδιάς;
  Απάντηση: Η δια Χριστόν σαλότητα αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο χάρισμα στην Εκκλησία. Όσοι ανέλαβαν αυτό το είδος ζωής ήταν άνθρωποι που δέχτηκαν μεγάλες ευλογίες και, επιθυμώντας να τις διαφυλάξουν κρυφές, ανακάλυψαν τρόπους για να προκαλούν την περιφρόνηση των γύρω ανθρώπων, προκειμένου να κρατήσουν την ταπείνωση, η οποία είναι τόσο απαραίτητη, για να διαφυλάξουν τα μεγάλα χαρίσματα που είχαν λάβει. Ο Γέροντας Σωφρόνιος έλεγε ότι όσοι άνθρωποι ανέλαβαν τον αγώνα της δια Χριστόν σαλότητος είχαν επίσης και κάποιο φυσικό ιδίωμα που διευκόλυνε αυτό το είδος της ασκήσεως. Ο αγώνας αυτός δεν είναι για όλους. Μας είπε ότι κάποτε, στο Άγιον Όρος, πήγε κάποιος σε έναν μεγάλο γέροντα, για να ζητήσει την ευλογία του να γίνει δια Χριστόν σαλός, και ο Γέροντας του είπε: " Όχι! Τώρα δεν είναι καιρός γι αυτό. Σήμερα και μόνο κρατώντας την πίστη μέσα στον κόσμο είμαστε δια Χριστόν σαλοί!" Αυτό μου θυμίζει τη ρήση ενός από τους Πατέρες του 4ου αιώνα. Όταν ρωτήθηκε από έναν νέο μοναχό: " Τι κατορθώσαμε στη ζωή μας;", απάντησε: " Κάναμε τα μισά από όσα έκαναν οι Πατέρες μας". Όταν ρωτήθηκε πάλι: " Τι θα κάνουν αυτοί που θα έρθουν μετά από μας;" , αποκρίθηκε: " Θα κάνουν τα μισά από όσα κάνουμε εμείς τώρα". Και στο ερώτημα: ¨Τι θα κάνουν οι χριστιανοί των εσχάτων χρόνων;" έδωσε την εξής απάντηση: " Δεν θα είναι ικανοί για ασκητικούς άθλους, αλλά όσοι κρατήσουν την πίστη θα δοξασθούν στον ουρανό περισσότερο από τους Πατέρες μας που ανιστούσαν νεκρούς". Γενικά νομίζω πως η οδός του Ευαγγελίου συνιστά μωρία για τον κόσμο. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, αν θέλεις να γίνεις σοφός, πρέπει προηγουμένως να γίνεις μωρός.


Από το βιβλίο: "Ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος" , εκ. Ι.Μ. Τ.Προδρόμου Έσσεξ, σελ. 246-247


η έντονη γραφή και τα πλάγια γράμματα δικά μου.

16 σχόλια:

  1. "Σήμερα και μόνο κρατώντας την πίστη μέσα στον κόσμο είμαστε δια Χριστόν σαλοί!"
    ...............................................

    ΓΙΑ ΜΕΝΑ, Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΗΘΕΙΑ Ι Σ Χ Υ Ε Ι
    ΑΠΟΛΥΤΩΣ.

    ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ Η ΟΡΘΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΩΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΟΠΟΥ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΙΑΚΟΙ ΑΥΤΟΥ...ΠΟΥ Δ Ε Ν ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ
    Τ Ι Π Ο Τ Ε ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ Π Ο Ν Ο ΚΑΙ ΤΗΝ
    Α Υ Τ Ο Θ Υ Σ Ι Α ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.

    ΠΑΛΙΑ, ΥΠΗΡΧΕ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.

    ΣΗΜΕΡΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

    ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΛΦΟ( 1984) ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ,
    ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ,
    (ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝΤΕΣ ΕΥΣΕΒΩΣ ΖΗΝ) ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!
    ...........................
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ...
    ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ, ΑΜΑΝΝΝΝΝΝ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας φερθούμε ευγενικά στα..γηρατειά! Η γραμματοσειρά μεγάλωσε.
    Η ομολογία της πίστης πάλι είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα. Τι εννοεί ο καθένας; Υποκειμενικό.
    'Οσο για την όποιον δεν αντιλαμβάνεται; Ή γίνεται εχθρός; Έστω κι οικιακός; Νομίζω γίνονται έντονες προσπάθειες προσεταιρισμού των! Ταχύτατα εξελισσόμενες μάλιστα. Με σύγχρονα "εργαλεία" γνώσης και κουλτούρας. Μόνο που το "εργαλείο" σκέφτεται αρκετά έξυπνα, τόσο ώστε να μας προδίδει κιόλας! Κοινοποιεί την παρουσία μας έγκαιρα σε ό,τι νομίζει αυτό χρήσιμο(χρησιμοποιώντας ασφαλώς πληροφορίες εσωτερικές)!
    Δεν ξέρω για ψυχολογικά βασανιστήρια, δε σκέφτομαι έτσι. 'Αμα δε με θέλουν, αποχαιρετώ. Οριστικά.
    Εξάλλου δεν εισπράττουμε μόνο βασανιστήρια, ενίοτε προσφέρουμε. Δεν είμαστε πάντα τα θύματα! Γενικώς ομιλώ.
    Ευχαριστώ για το σχόλιο. Μη αναμενόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
    ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΟΜΩΣ.
    ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ.
    ΦΙΛΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται το Θεό όχι κατ ανάγκην όπως είναι. Οι δικές του παραστάσεις, ερμηνείες, δυνατότητες καθορίζουν πολλά. Εκτός και μιλάμε για την απόλυτη καθαρότητα του ανθρώπου και την άμεση όραση του θείου ακόμα κι αν το δόγμα αδυνατεί να το εκφράσει.
    Η ομολογία της πίστης είναι μια υποκειμενική κατάσταση. Εγώ θεωρώ πως ομολογώ το Χριστό εργαζόμενη τον καλόν αγώνα μέσα στην καθημερινότητά μου. Άλλος θεωρεί πως το μαρτύριο κι η απώλεια της ζωής του είναι μια ομολογία πίστης(αν δεν έχεις πίστη κι επικοινωνία με το θείο είναι αδύνατο αυτό, αν κι όχι απόλυτα), άλλος πάλι θεωρεί πωως δύναται να προστατεύσει το δόγμα έναντι όσων νομίζει πως το κατεβάζουν και το αλλοτριώνουν..Πολλά είναι αυτά που μπορεί να ισχυριστεί ο άνθρωπος ως ομολογία πίστης. Τι είναι όμως στην πραγματικότητα η ομολογία είναι κάτι που ο Θεός το εγκρίνει ή το απορρίπτει.
    Για να προλάβω "αντιδράσεις" να πω ότι ο χριστιανός οφείλει να γνωρίζει τα της πίστης του και να προσπαθεί να τα κάνει πράξη.
    Τα υπόλοιπα ας τα αναλάβει ο Θεός. Να έχουμε όμως στο νου, προσωπικά πάντα το διατηρώ, πως έρχεται η ώρα κι ο Θεός ζητά από όλους μας τη μαρτυρία της πίστης με τον τρόπο που εκείνος κρίνει, κι όχι με αυτόν που εμείς επιζητούμε. Δε θα λησμονήσω ένα πατέρα, που στην κηδεία του νεαρού και με οικογένεια γιού του, είπε: " εγώ αυτό το παιδί μου το τακτοποίησα!!!". Ο κυρ Άγγελος πίστευε στο Θεό και στη μέλλουσα ζωή! Όταν ο Θεός του ζήτησε την "απόδειξη", παρότι ανθρωπίνως πονούσε πολύ, το αποδέχτηκε κι είπε αυτή την εντυπωσιακή κουβέντα.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!
    .....
    ΕΙΧΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΠΛΟΓΚ, ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑ ΤΩΝ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ.

    ΑΥΤΗΣ ΤΗς ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΝΑΣ ΚΑΤΙΓΚΩΣ ΠΑΤΕΡΑ, ΚΑΙ ΝΥΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΜΑΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΕΘΑΝΑΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑ(ΟΛΟΙ ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΟΜΩΣ).

    ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΊΠΕ Η ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΗ, ΤΟ 2000 ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΣΤΙΣ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ:

    -ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΑΝΑΚΟΠΗ, ΣΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΟΥ, Ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΡΕΣ ΝΩΡΙΤΕΡΑ, ΗΡΘΕ ΜΙΑ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ:

    -ΑΜΑΝ! ΤΙ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΘΕΡΙΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ;

    "Και τότε"- άστραψε η ΑΝΔΡΕΙΑ ΑΥΤΗ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ-

    "της βρόντηξα στο τραπέζι το χέρι και της είπα:

    Ακου να δεις!

    Αν είναι να ξανάρθεις εδώ και να μου πεις ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ!

    ΕΓΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΠΟΟΟΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΩ!"

    Μου τα είπε με τσαμπουκαλίδικο ύφος- ούσα γιαγιά κοντά στα 90- και έμεινα ΑΝΑΥΔΗ!!

    ΟΧΙ, διότι, ΞΕΣΤΟΜΙΣΕ και ΕΙΠΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΙΤΑΝΙΑ ΛΟΓΙΑ.

    ΟΟΟΟΧΙ!!

    ΔΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΜΑΙ ΠΙΑ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ...ΛΟΓΩ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ... ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ!
    ;-)
    ΕΜΕΙΝΑ ΑΝΑΥΔΗ,

    ΕΠΕΙΔΗ ΕΛΑΜΠΕ, ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΥΤΑ, ΈΛΑΜΠΕ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!

    ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΞΙΩΘΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ, ΕΚΕΙ ΣΤΙΣ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ, ΟΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΘΟΡΟ ΑΓΙΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ, ΜΟΝΑΧΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ...

    ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ- ΜΕ ΥΨΗΛΟΤΑΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ- ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ- ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πατρίων φρονημάτων να υποθέσω; Δε νομίζω πως θα πάω κατά κει. Προηγούνται άλλα. ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. υπό διαμόρφωση βέβαια...θέλει ακόμα δρόμο..το άλλο ..τέλος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είδα τη νέα σελίδα. Μου άρεσαν πολύ τα χρώματά της και οι φωτογραφίες της. Ο τίτλος της μόνο με τρομάζει. Εσύ πάλι ξέρεις...
    Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. xaxaxaa!!ας τρομάζει και κάποιος από μένα!!Όχι άλλες μπάτσες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. μπάτσες; ποιος έδωσε μπάτσες σε ένα όσο όμορφο κορίτσι;απορώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η δια Χριστόν σαλότητα αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο χάρισμα στην Εκκλησία. Όσοι ανέλαβαν αυτό το είδος ζωής ήταν άνθρωποι που δέχτηκαν μεγάλες ευλογίες και, επιθυμώντας να τις διαφυλάξουν κρυφές, ανακάλυψαν τρόπους για να προκαλούν την περιφρόνηση των γύρω ανθρώπων, προκειμένου να κρατήσουν την ταπείνωση, η οποία είναι τόσο απαραίτητη, για να διαφυλάξουν τα μεγάλα χαρίσματα που είχαν λάβει. Ο Γέροντας Σωφρόνιος έλεγε ότι όσοι άνθρωποι ανέλαβαν τον αγώνα της δια Χριστόν σαλότητος είχαν επίσης και κάποιο φυσικό ιδίωμα που διευκόλυνε αυτό το είδος της ασκήσεως. Ο αγώνας αυτός δεν είναι για όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητή μου, μπάτσες δίνουν κι αυτοί που αναρωτιούνται!! Όχι μόνο ο λοιπός κόσμος! Ας μείνει εδώ το συγκεκριμένο.
    Αν όμως κι οι όμορφοι/ες δεν τρώγαν μπάτσες θα χαν σηκώσει μπαϊράκι..ευτυχώς τρώμε όλοι στη ζωή άσχετα με την φυσική ομορφιά ή όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η επανάληψη του κειμένου! Προσωπικά δεν με αφορά το συγκεκριμένο σπορ αλλά και δεν μου πάει διόλου. Ίσως να μη χρειάζεται και στις μέρες μας. Είναι τόσο σαλές από μόνες τους.. (οι μέρες εννοώ, επειδή διαβάζουν διάφοροι/ες).. ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. :-)
    Επανέλαβα το κείμενο που μου άρεσε στις 6:16

    ΑπάντησηΔιαγραφή